Virüsler insan organizmasına genellikle solunum ve/veya sindirim sistemi yoluyla girmektedir. Vücuda giren virüslerin hastalığa yol açabilmeleri için vücut direncinin ya başka bir hastalık ya da virüsün kendisi tarafından kırılmış olması gerekir. Virüs vücuda hangi yolla girerse girsin, önce vücudun genel direnciyle karşılaşır. Daha sonra virüse karşı gelişen özel direnç-savunma sistemleriyle karşılaşır. Bu sistemleri kısaca tanımakta yarar görüyoruz.
Virüsün vücuda girdiği bölgede bulunan makro-fajlar önemli bir genel savunma-direnç mekanizması oluştururlar. Makrofajlar virüsleri yutarak onları parçalamaya çalışırlar. Eğer virüs antikorla reaksiyona girmişse makrofajlar daha etkili olabilirler. Virüs vücuda dağıldığında vücudun retiküloendotelyal sistemindeki makrofajlarla karşılaşır. Ancak bazı virüsler makrofajların içinde yaşayabilirler. Bu gibi durumlarda virüslerin vücutta yayılma ve hastalık yaratma olasılıkları artar. Vücuda giriş yollarından biri olan solunum sisteminin mukus salgısında “Nöra-minik asit” bulunur. Nöraminik asit virüslerin hücrelere tutunmasını engeller. Ancak bazı virüsler “Nöraminidaz” denilen bir enzim içerirler. Bu enzim nöraminik asitin etkisini yok eder. Böylece nöraminidaz enzimine sahip olan virüsler, solunum sistemindeki vücudun özel olmayan direncini aşıp hastalık yaratma bakımından bir adım daha ileriye gitmiş olurlar. Sindirim kanalıyla vücuda giren virüsler genel direnç olarak ilk önce mide asiti ve sindirim kanalının sindirici enzimleriyle karşılaşırlar. Bunların etkilerinden kurtulabilen virüsler de vardır. Sindirim kanalında ya da vücudun öteki organlarında virüs hastalıkları gelişebilmektedir.
Virüse karşı gelişen bir başka genel direnç-savunma mekanizması da virüslerle karşılaşan, canlı hücreler tarafından hazırlanan “interferon” maddesidir. İnterferon virüsün çoğalmasını önler. Bu maddeyle ilgili geniş bilgileri bir üstteki başlıkta bulabilirsiniz.Vücutta virüslere karşı gelişen özel direnç sisteminde lenfositler ve plasmositler tarafından” hazırlanan antikorlar önemli bir yer tutarlar. Antikorlar virüslerin yayılmalarını önlemeleri ve bunların makrofaj hücreler tarafından yutulmalarını kolaylaştırmaları bakımından önemlidirler. Virüslere karşı Özel olarak hazırlanan IgG, IgA, IgM yapımdadırlar. IgA yapısındaki antikorlar bilindiği gibi solunum yolları ve sindirim sistemi mukozasından salgılanır ve sözü geçen sistemlere direnç kazandırırlar. Her virüs tipine karşı özel bir IgA hazırlanır. IgG ve IgM yapısındaki antikorlar virüsün özellikle kan yoluyla vücut içinde yayılmasına karşı özel dirençler, savunmalar oluştururlar. Virüslere karşı gelişen özel direnç mekanizmasında “T-Lenfositleri”de önemli rol oynar.Hücre içine giren virüsler, hücre içinde çoğaldıktan ve bu hücreyi kendi amaçları için kullandıktan sonra hücre gitgide zarar görür ve sonunda ölerek parçalanır. Virüsler vücuda girdikleri bölgede ve organda hastalığa yol açabilecekleri gibi başka bir organda ya da vücutta yaygın olarak da hastalığa yol açabilirler
Çarş. Eyl. 14, 2016 1:47 pm tarafından ayars
Konu: Virüslere Karşı İnsan 